“TO KONIEC MATIC!” mógłbym clickbaitowo rzec i poniekąd byłaby to prawda. Polygon zdecydował się na zmiany nie tylko w swoim działaniu, ale też - co nas przede wszystkim interesuje - w tokenomii oraz nazewnictwie. Po dwóch latach od przejścia Matic Network na Polygon wreszcie postanowiono zaktualizować nazwę natywnego tokena sieci, którym już niedługo ma zostać “POL”.
Zanim jednak przejdziemy do omówienia interesujących aspektów migracji MATIC do POL, sprawdźmy krótko czym w ogóle jest Polygon 2.0 i na czym będzie się skupiał.
Artykuł nie stanowi porady inwestycyjnej. Zawsze wykonaj własny reserach.
Polygon 2.0 - “Warstwa wartości w Internecie”
Polygon 2.0 odnosi się do zmian w architekturze działania sieci, która będzie oczywiście multichain, odświeżonej tokenomii skupionej wokół nowego POL oraz większego zarządzania protokołem i skarbcem poprzez społeczność.
Od zawsze Polygon był projektem rozległym, skupionym na budowie wielu różnych rozwiązań, które znacznie się od siebie różniły. Wraz z nadejściem wersji 2.0 architektura sieci staje się sformalizowana jako zbiór czterech warstw protokołu, na które składają się:
- Warstwa stakingowa
- Warstwa interoperacyjności
- Warstwa wykonawcza
- Warstwa dowodowa
https://polygon.technology/blog/polygon-2-0-protocol-vision-and-architecture
Warstwa stakingowa
Warstwa stakingowa, będzie protokołem opartym o mechanizm Proof of Stake, która ma zapewnić łańcuchom Polygon podstawową infrastrukturę i decentralizację dzięki wykorzystaniu nowego tokena.
Ma ona działać poprzez dwa rodzaje smart kontraktów wdrożonych na Ethereum.
Smart kontrakt “Validator Manager” ma skupić się na zapewnieniu podstawowych mechanizmów dla walidatorów i stakingu. Jego zadania to:
- Prowadzenie rejestru walidatorów
- Przetwarzanie żądań stakingu i jego anulowania
- Umożliwienie walidatorom subskrybowania, czyli ponownego stakowania swoich tokenów na dowolnej liczbie łańuchów
- Przetwarzanie slashingu, czyli finansowych kar za złe zachowania walidatorów
Drugim typem smart kontraktów mają być “Chain Managers”. Zarządzają one konkretnym zbiorem walidatorów dla danego łańcucha Polygon i mogą zdefiniować pewne wymagania, jak np. dodatkowy stake w innym tokenie, warunki slashingu itp.
Z perspektywy POL jest to najważniejsza warstwa, do której jeszcze wrócimy. Jednak "z dziennikarskiego obowiązku" przedstawmy bardzo krótko trzy pozostałe.
Warstwa interoperacyjności
Jak łatwo się domyślić zapewni ona bezpieczną i bezproblemową komunikację między łańcuchami w ekosystemie Polygon. Co istotne, całość sieci ma dawać użytkownikom wrażenie, że korzystają z jednego łańcucha.
Warstwa wykonawcza
Składa się z wielu komponentów, które wymagane są do tworzenia bloków przez łańcuchy w sieci.
W tej warstwie znajdują się takie składowe części działania blockchainów jak konsensus, mempool, baza danych, czy dane świadków wymagane przez ZK Prover.
Warstwa dowodowa
To protokół, który zajmuje się generowaniem dowodów ZK dla transakcji każdego łańcucha sieci Polygon.
Jak podkreśla Polygon, nowatorski projekt tej warstwy oferuje takie korzyści jak wydajne generowanie i weryfikacja dowodów oraz prosta i efektywna ich agregacja.
Poza tym pozwala na implementację różnych maszyn stanów i ich bezpieczną komunikację międzyłańcuchową.
Podsumowując.
Polygon 2.0, to sieć multichain oparta o wiele różnych typów łańcuchów, skupiających się na technologii ZK oraz bazująca swoje bezpieczeństwo na puli walidatorów stakujących POL, którzy zarządzani są przez smart kontrakty na Ethereum.
Przejdźmy do (jak się domyślam) ciekawszych rzeczy.
Nowy token sieci Polygon. Tokenomia POL
Polygon 2.0 zmienia niemal każdy aspekt swojego działania. Tokenomia również musi się zmienić, aby podołać nowym celom sieci. MATIC, dotychczasowy token projektu Polygon, idzie w odstawkę, a w jego miejsce ma pojawić się POL.
Głównym wykorzystaniem i celem POL ma być:
- zabezpieczenie sieci w mechanizmie Proof of Stake
- wspieranie długoterminowego rozwoju Polygon
- zapewnienie możliwości głosowań przy większym niż dotychczas udziale społeczności
Jeśli jesteście posiadaczami MATIC, samo przejście do POL ma wymagać tylko prostej czynności wysłania MATIC do odpowiedniego smart kontraktu, który automatycznie zwróci równowartość POL. Zamiana ma odbyć się w stosunku 1:1.
Posiadacze tokenów otrzymają dużo czasu na zamianę. Zgodnie z pierwszymi zapowiedziami może to być np. 4 lata lub więcej. Sama migracja może rozpocząć się w ciągu kilku miesięcy.
Początkowa podaż ma wynosić 10 miliardów tokenów, a więc będzie odpowiadać “końcowej” podaży MATIC zgodnie z proponowaną wymianą 1:1.
Jedną ze zmian jest nadanie POL inflacji i brak ograniczeń podaży, co ma zapewnić adopcję i bezpieczeństwo poprzez oferowanie stałych zachęt dla walidatorów.
Inflacja POL ma wynosić stałe 2% rocznie przez okres 10 lat i nigdy nie może przekroczyć tej wartości. Połowa inflacji ma trafiać do walidatorów w ramach nagród, a druga połowa ma zasilić skarbiec - nowy, proponowany przez twórców fundusz wspierający ekosystem i zarządzany przez społeczność.
https://polygon.technology/papers/pol-whitepaper
Zgodnie z przewidywaniami twórców po 10 latach opłaty transakcyjne i inne zachęty powinny osiągnąć wystarczający poziom, aby społeczność głosowała nad ewentualnym zmniejszeniem inflacji dla walidatorów lub całkowitym jej wyłączeniem.
Staking POL
Staking POL na opisanej krótko wcześniej warstwie stakingowej jest jednym z kluczowych elementów nowej tokenomii.
Jak możemy wyczytać w zapowiedziach, sam koncept walidacji w Polygon jest nieco szerszy niż w przypadku innych sieci.
Walidatorzy oprócz walidacji wielu łańcuchów, mogą również pełnić wiele ról. Role te obejmują “standardową” walidację, czyli akceptację transakcji i generowanie bloków, ale także generowanie dowodu wiedzy zerowej, udział Komitetach Dostępności Danych (DAC) oraz wszelkie inne przydatne prace na dowolnym łańcuchu sieci.
Poza tym walidatorzy łańcuchów Polygon nie tylko będą zarabiać inflację POL, ale także opłaty transakcyjne i ewentualne dodatkowe nagrody oferowane przez łańcuchy sieci.
https://polygon.technology/blog/polygon-2-0-tokenomics
Model ten jest bardzo podobny do Replicated Security, które od niedawna oferuje Cosmos.
Walidatorzy Polygon stanowić będą całą, dużą i w domyśle wysoce zdecentralizowaną pulę węzłów, z której mogą “subskrybować” dowolne sieci, czyli dołączać do puli aktywnych węzłów różnych łańcuchów ekosystemu Polygon.
Za złe wykonywanie swoich zadań, walidator może narazić się na slashing, czyli utratę części stakowanych tokenów.
W zamian za swoją pracę zarabiają oni ustaloną inflację POL oraz wcześniej wspomniane dodatkowe nagrody oferowane przez łańcuchy, które zabezpieczają, np. w postaci opłat transakcyjnych.
Co również istotne Polygon nie wymusza tego, jaki token na danym łańcuchu ma być główną formą opłaty transakcyjnej. Niektóre projekty mogą wybrać więc POL, inne ETH, a jeszcze inne własny token.
Podsumowanie
Polygon 2.0 pokazuje, że rozwój sieci multichain nadal ma się całkiem nieźle.
Polygon już wcześniej tworzył wiele różnych rozwiązań i tworzył sieć wielu łańcuchów, chociażby przez Supernets, ale wraz z wejściem w życie wersji 2.0 dołącza on do narracji “multichain” na poważnie.
Niektóre proponowane zmiany budzą kontrowersje, jak chociażby 10 letnia blokada inflacji, której zgodnie z whitepaper nie będzie można zmienić przez ten czas, a więc nie będzie mogła zmienić jej społeczność przez nowe i szeroko opisywane zarządzanie…
Tak czy inaczej, wejście w życie zmian opisywanych jako “Polygon 2.0” napewno będzie wydarzeniem ciekawym. Czy wszystko wypali? To się okaże.
